Aim: Because the attitudes towards mental disorders of medical students whom could be viewed as future clinicians, directly associated with health practice; these skills and attitudes are considered as important achievements. The aim of this study is to evaluate the attitudes of medical students towards mental disorders and to examine associated factors. Method: Sixty-four grade 1 and sixty-four grade 6 medical students of Ankara University Medical School were compared towards attitudes on mental disorders by using Beliefs Towards Mental Illness Scale. Also, association with variables such the gender, having a relative with mental disorder, proneness to biopsychosocial model with Beliefs Towards Mental Illness Scale were investigated. Results: Findings: Beliefs Towards Mental Illness Scale mean total score of whole sample was 43.62±13.55, grade 1 students was 44.25±12.91 and grade 6 students was 42.98±14.24. No statistically significant difference were found between groups (U=1891.5, p=0.456). Beliefs Towards Mental Illness Scale total score with relatives having a mental disorder was 41.64±13.52 compared to total score of 44.39±13.56 without mentally ill relatives; significant difference was not found between groups (U=1435, p=0.241). Also, no statistically significant difference were found between subscales of incurability and poor interpersonal skills and dangerousness between groups (respectively, U=1641, p=0.937; U=1347, p=0.101). Only, shame subscale revealed statistically significant difference between groups (U=1305, p=0.049). When grade 1 and grade 6 students with relatives having a mental disorder compared; Beliefs Towards Mental Illness Scale total score, incurability and poor interpersonal skills, dangerousness and shame subscales, statistically significant differences were found between groups (respectively, U=64.5,p=0.003; U=77.5, p=0.012; U=67.5, p=0.004). On the other hand, 1526 people done anti-HBs; 657 (43.1%) had anti-HBs positivity. HCV test was done from 1570 people; 3 (0.2%) were positive. VDRL was done from 1565 people; VDRL positivity was detec-ted in 6 (0.4%) patients. Chest radiography was requested in 1862 and only 11 (0.6%) of the patients had fibrotic changes in favor of tuberculosis. Conclusion: In this study, no impact of medical education towards attitudes on mental disorders was detected. However, when we compared students whom have a relative with mental disorder; grade 6 students were found to be have statistically significant positive attitudes towards mental disorders than grade 1 students both in Beliefs Towards Mental Illness Scale total score and in shame and curability and interpersonal skills subscales which is one of the prominent findings of our study
Keywords: Medical education, stigma, mental disordersAmaç: Geleceğin hekimleri olan tıp öğrencilerinin ruhsal hastalıklara yönelik tutumları, sağlık sunumuyla doğrudan ilişkili olduğundan söz konusu becerilerin kazandırılması tıp eğitiminin de önemli hedefleri arasında yer almaktadır. Bu çalışmanın amacı, tıp eğitiminin öğrencilerin ruhsal hastalıklara yönelik tutumlarına olan etkisinin incelenmesi ve ilişkili faktörlerin saptanmasıdır. Yöntem: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde eğitim gören 64 dönem 1 ve 64 dönem 6 öğrencisinde, Ruhsal Hastalıklara Yönelik İnançlar Ölçeği kullanılarak ruhsal hastalıklara yönelik tutumları karşılaştırılmıştır. Ayrıca cinsiyet, yakınında ruhsal hastalığı olmak, biyopsikososyal modele yatkınlık gibi değişkenlerle Ruhsal Hastalıklara Yönelik İnançlar Ölçeği arasındaki ilişki araştırılmıştır. Bulgular: Ruhsal Hastalıklara Yönelik İnançlar Ölçeği toplam skor ortalaması tüm örneklemde 43,62±13,55, dönem 1 öğrencilerinde 44,25±12,91, dönem 6 öğrencilerinde ise 42,98±14,24 olarak bulunmuştur. Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır (U=1891,5, p=0,456). Ruhsal Hastalıklara Yönelik İnançlar Ölçeği toplam skorları yakınlarında ruhsal hastalığı olanlarda 41,64±13,52, diğerlerinde ise 44,39±13,56’dır ve gruplar arasında anlamlı fark bulunamamıştır (U=1435, p=0,241). Ruhsal Hastalıklara Yönelik İnançlar Ölçeği çaresizlik ve tehlikeli alt ölçek skorları açısından da gruplar arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır (sırasıyla U=1641, p=0,937; U=1347, p=0,101). Sadece utanma alt ölçeğinde istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır (U=1305, p=0,049). Yakınında ruhsal hastalık olan dönem 1 ve dönem 6 öğrencileri karşılaştırıldığında, Ruhsal Hastalıklara Yönelik İnançlar Ölçeği toplam skor, çaresizlik ve tehlikeli alt ölçeklerinde anlamlı farklılıklar saptanmıştır (sırasıyla, U=64,5, p=0,003; U=77, p=0,012; U=67,5, p=0,004). Sonuç: Bu çalışmada, tıp eğitiminin ruhsal hastalıklara yönelik tutumlarda olumlu yönde bir etkisi saptanamamıştır. Ancak yakınlarında ruhsal hastalığı olan dönem 6 öğrencilerinin hem toplam, hem de çaresizlik ve tehlike alt ölçeklerinde, dönem 1 öğrencilerine kıyasla anlamlı olarak daha olumlu tutum sergilemeleri çalışmamızın önemli bulgularından birisidir.
Anahtar Kelimeler: Tıp eğitimi, stigma, ruhsal hastalıklar