Amaç: Bebeklik ve erken çocukluk döneminde pek çok faktör dil gelişimini etkilemektedir. Bu çalışmada 16-36 ay arasındaki çocukların ekran maruziyetinin, ailesel bazı sosyodemografik verilerle ilişkisi ve çocuğun dil ve konuşma gelişimi üzerindeki etkisi Türkçe İletişim Gelişimi Envanteri-II (TİGE-II) ile değerlendirilmiştir. Ekran maruziyeti ve maruziyet sürelerinin, çocuktaki dil ve konuşma gelişimine etkisi incelenmiştir.
Yöntem: Çalışma tek merkezli, kesitsel bir çalışmadır. 1 Ekim 2022- 1 Aralık 2022 tarihleri arasında Genel Pediatri Servislerinde takip ve tedavi edilen, çalışmaya katılma kriterlerini karşılayan 90 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Hastaların ve anne-babalarının sosyodemografik verileri ve ekran kullanım özellikleriyle ilgili tarafımızca oluşturulan 25 soruluk anket uygulanmıştır. Çocukların dil gelişimi düzeylerini ölçmek için TİGE-II kullanılmıştır. Veri analizi için SPSS 25.0 paket programı kullanılmıştır ve istatistiksel anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edilmiştir.
Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 25 aydı ve %58,9’u erkek idi. Çocukların %88,9’unun ekranla tanıştığı, ekran kullanılmaya başlanan yaşın çocukların tamamında 2 yaşından önce olduğu ve çocukların %55’inin bir günde bir saatten fazla ekran kullanım süresi olduğu görüldü. Araştırmamızda ekran maruziyeti hiç olmayan çocukların TİGE-II puanlarından söylenen sözcük puanı, ortalama sözce uzunluğu puanı ve durum ekleri puanı daha yüksek bulundu. Ayrıca ekran izlemeye 13-24 ay arasında başlayan çocukların, 0-12 ay arasında izlemeye başlayan çocuklara göre söylenen sözcük puanı, sözcük kullanım puanı, sözcük eki puanı, birden fazla sözcüğü cümle içinde kullanma puanı, ortalama sözce uzunluğu puanı, durum ekleri puanı, fiil ekleri puanı ve karışık cümle yapısı puanı anlamlı olarak daha yüksek bulundu.
Sonuç: Çalışmamızda çocuklardaki ekran maruziyetinin dil ve konuşma gelişimini olumsuz yönde etkilediği görülmüştür. Aile hekimlerinin çocuğun dil gelişimini sorgulaması, ekran maruziyetinin olumsuz etkilerini ailelere anlatması, çocuklarla kaliteli ve etkileşimli vakit geçirme konusunda bilgi vermesinin, ekran maruziyetinin azaltılmasına katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Objective: Many factors affect language development in infancy and early childhood. In this study, the relationship of screen exposure of children aged 16-36 months with some familial sociodemographic data and its effect on the child’s language and speech development were evaluated with the Turkish Communication Development Inventory-II (TIGE-II). The effects of screen exposure and exposure times on language and speech development in children were investigated.
Methods: This is a single-center, cross-sectional study. 90 patients, who were hospitalized in General Pediatric Services and met the criteria for participation in the study were included. A questionnaire consisting of 25 questions created by us regarding the sociodemographic data and screen usage characteristics of the patients and their parents was applied. TIGE-II was used to measure the language development levels of children. SPSS 25.0 package program was used for data analysis and statistical significance level was accepted as p<0.05.
Results: The average age of the participants was 25 months. 58.9% were male. It was seen that 88.9% of the children were acquainted with the screen, the age at which the screen was used was before the age of 2 in all children, and 55% of the children had more than one hour of screen use in a day. The spoken word score, mean utterance length score, and case suffix scores were found to be higher than the TİGE-II scores of children who had never been exposed to screens. And also, spoken word score, word usage score, word suffix score, using more than one word in a sentence score, average utterance length score, case suffix score, verb suffix score and mixed sentence structure score according to children who started watching screen between 13-24 months, compared to children who started watching screen between 0-12 months were found to be significantly higher.
Conclusion: In our study, it was observed that screen exposure in children negatively affects language and speech development. It is predicted that family physicians questioning the child’s language development, explaining the negative effects of screen exposure, and informing families about spending quality and interactive time with children will contribute to reducing screen exposure.

Amaç: Yaşlanmayla birlikte artan kronik hastalıklar çoklu ilaç kullanımına yol açmaktadır. Ülkemizde polifarmasi görülen hastaların çoğu dünya çapında da olduğu gibi 65 yaş ve üzeri hastalardan oluşur. Amacımız; aile hekimliği birimine kayıtlı yaşlı hastaların akılcı ilaç kullanımı hakkında bilgi düzeylerini saptayarak hastaların yaşam kalitesini ve tedaviye uyumunu artırmak, ilaç etkileşimlerini ve tedavi maliyetlerini azaltmak için farkındalık oluşturmaktır.
Yöntem: Kesitsel ve tanımlayıcı özellikteki bu çalışmanın evrenini bir aile sağlığı merkezine kayıtlı, 65 yaş ve üzeri, çalışmaya katılmak için gönüllü beş ve üzeri ilaç kullanan 163 hasta oluşturmaktadır. Hastaların tamamı ile yüz yüze görüşülerek sosyodemografik veri formu ve 21 maddeden oluşan Akılcı İlaç Kullanım Ölçeği uygulanmıştır. Verilerin incelenmesinde SPSS 22.0 paket veri programı kullanılmıştır.
Bulgular: Çalışma yaşları 65 ile 95 arasında değişmekte olan, 66’sı (%40,5) erkek ve 97’si (%59,5) kadın olmak üzere toplam 163 olgu ile yapılmıştır. Olguların %49,1’i akıllı ilaç kullanım bilgisine sahipken, %50,9’u değildir. Yaş grubu, cinsiyet, medeni hal, kronik hastalık varlığı, sigara kullanımı ile akılcı ilaç kullanım bilgisine sahip olma arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki yoktur. Lisans ve üzeri mezunlarının akılcı ilaç kullanım bilgisine sahip olma oranları, okur yazar olmayan ve ilköğretim mezunlarından istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksektir.
Sonuç: Polifarmasisi olan bireylerle yapılan bu çalışmada bilgi düzeylerinin literatürle benzer olması polifarmasiye yol açan, hastaların bilgi düzeylerinden başka etmenlerin olduğunu göstermektir. Türkiye’de akılcı ilaç kullanımı bilgi düzeyinin özel gruplar üzerinde değerlendirildiği tüm çalışmalarda en temel belirleyici faktör bireylerin eğitim düzeyidir. Akılcı ilaç kullanımı bilgi düzeyinin arttırılması için daha kapsamlı projeler yürütülmeli ve bu projeler özellikle bağımlı yaşlı grubuna bakım veren aile üyelerini de kapsamalıdır.

Objective: Chronic diseases that increase with aging bring about the use of multiple drugs. As in the whole world, patients aged 65 and over constitute the majority of the multi-drug user class in our country. The aim is to determine the knowledge level of elderly patients registered in the family medicine unit about rational drug use, to increase the quality of life and treatment compliance of the patients, and to raise awareness in order to reduce drug interactions and treatment costs.
Methods: The population of this cross-sectional and descriptive study consists of 163 patients aged 65 and over, registered at a family health center, and using five or more drugs voluntarily to participate in the study. Sociodemographic data form and Rational Drug Use Scale consisting of 21 items were applied by interviewing all the patients face to face. SPSS 22.0 packet data program was used to analyze the data.
Results: The study was conducted with a total of 163 cases, 66 (40.5%) male and 97 (59.5%) female, aged between 65 and 95. While 49.1% of the cases have knowledge of smart drug use, 50.9% do not. There is no statistically significant relationship between age group, gender, marital status, presence of chronic disease, smoking and having knowledge of rational drug use. The rate of having knowledge of rational drug use among undergraduate and higher graduates is statistically significantly higher than that of illiterate and primary school graduates.
Conclusion: The fact that the level of knowledge in this study conducted with individuals with polypharmacy was similar to the literature indicates that there are factors other than the knowledge level of the patients that cause polypharmacy. In all studies in Turkey in which the knowledge level of rational drug use is evaluated on special groups, the most basic determining factor is the education level of individuals. More comprehensive projects should be carried out in order to increase the level of knowledge of Rational Drug Use and these projects should also include family members who care for the dependent elderly group.

Amaç: İnternet kullanımının yaygınlaşmasıyla birlikte internetten sağlık arama davranışı ve siberkondri düzeyleri de artmaktadır. Bu çalışmada interneti yoğun olarak kullandığı düşünülen üniversite öğrencilerinde siberkondri ve anksiyete düzeyinin ölçülmesi ve ilişkili faktörlerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Bu araştırmaya 1 Şubat-30 Nisan 2022 tarihleri arasında Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesinden 419 öğrenci, Sağlık Bilimleri Fakültesi ve Hemşirelik Fakültesinden 414 öğrenci, Fen Fakültesi ve Edebiyat Fakültesinden 423 öğrenci dahil edildi. 1256 katılımcı ile çalışma tamamlandı. Çalışmanın verileri, üç bölümden oluşan bir anket formuyla toplandı. Birinci bölümde araştırmacı tarafından hazırlanan katılımcıların sosyodemografik özelliklerini ve internetten sağlık arama davranışlarını sorgulayan anket bilgi formu, ikinci bölümde Siberkondri Ciddiyet Ölçeği, üçüncü bölümde ise Beck Anksiyete Ölçeği yer aldı.
Bulgular: Çalışmaya katılan 1256 öğrencinin %67,2’si kadın, %32,8’i erkek olup yaş ortalaması 20,90±1,38’di. Katılımcıların SCÖ puan ortalaması 73,01±19,22, BAÖ puan ortalaması 14,52±11,48’idi. Fakültelere göre SCÖ ortalama puanları karşılaştırıldığında, tıp fakültesi ve sağlık bilimleri-hemşirelik fakültesi puanları, diğer fakülte puanlarına göre istatistiksel açıdan anlamlı şekilde yüksek bulundu (p<0,001). Sosyal ağlardan ve internet sitelerinden elde edilen sağlık bilgisini güvenilir bulan öğrencilerin SCÖ puan ortalamaları anlamlı şekilde yüksek bulundu (p<0,001). Katılımcıların sağlıkla ilgili internette geçirdikleri ortalama süre ile SCÖ ve alt boyut puanları arasında pozitif yönde anlamlı korelasyon tespit edildi. Katılımcıların BAÖ puanı ile SCÖ puanı arasında pozitif yönde anlamlı korelasyon tespit edildi.
Sonuç: Bu çalışmada öğrencilerin siberkondri puanları arttıkça anksiyete puanlarının da arttığı görülmüştür. Sağlık bilimleri-hemşirelik fakültesi ve tıp fakültesi öğrencilerinin siberkondri düzeyi diğer fakülte öğrencilerine göre anlamlı şekilde daha yüksek bulunmuştur. Öğrencilerin sağlık bilgisi arama davranışı özelliklerinin siberkondri düzeyleriyle ilişkili olduğu bulunmuştur.

Objective: With the widespread use of the internet, health-seeking behavior and cyberchondria levels are increasing on the internet. In this study, it was aimed to measure the level of cyberchondria and anxiety in university students who are thought to use the internet intensively and to evaluate the related factors.
Methods: Between February 1 and April 30, 2022, 419 students from Selçuk University Faculty of Medicine, 414 students from Faculty of Health Sciences and Nursing Faculty, and 423 students from Faculty of Science and Letters were included in this study. The study was completed with 1256 participants. The data of the study were collected with a questionnaire consisting of three parts. In the first part, the questionnaire information form questioning the sociodemographic characteristics of the participants and their health-seeking behavior on the internet, the Cyberchondria Severity Scale in the second part, and the Beck Anxiety Inventory in the third part were included.
Results: 67.2% of the participants were female and 32.8% were male, and the mean age was 20.90±1.38. The participants’ mean CSS score was 73.01±19.22, and the mean BAI score was 14.52±11.48. When the mean CSS scores of the faculties were compared, the scores of the faculty of medicine and faculty of health sciences-nursing were found to be statistically significantly higher than the scores of other faculties (p<0.001). The mean CSS scores of the students who found the health information obtained from social networks and internet sites to be reliable were found to be significantly higher (p<0.001). A positive and significant correlation was found between the mean time spent by the participants on health-related internet and their SCS and sub-dimension scores. A positive and significant correlation was found between the participants’ BAI score and CSS score.
Conclusion: In this study, it was observed that as the students’ cyberchondria scores increased, their anxiety scores also increased. The level of cyberchondria of the students of health sciences-nursing faculties and medical faculties was found to be significantly higher than the students of other faculties. It was found that students’ health information seeking behavior characteristics were related to their cyberchondria levels.