Objective: Many factors affect language development in infancy and early childhood. In this study, the relationship of screen exposure of children aged 16-36 months with some familial sociodemographic data and its effect on the child’s language and speech development were evaluated with the Turkish Communication Development Inventory-II (TIGE-II). The effects of screen exposure and exposure times on language and speech development in children were investigated.
Methods: This is a single-center, cross-sectional study. 90 patients, who were hospitalized in General Pediatric Services and met the criteria for participation in the study were included. A questionnaire consisting of 25 questions created by us regarding the sociodemographic data and screen usage characteristics of the patients and their parents was applied. TIGE-II was used to measure the language development levels of children. SPSS 25.0 package program was used for data analysis and statistical significance level was accepted as p<0.05.
Results: The average age of the participants was 25 months. 58.9% were male. It was seen that 88.9% of the children were acquainted with the screen, the age at which the screen was used was before the age of 2 in all children, and 55% of the children had more than one hour of screen use in a day. The spoken word score, mean utterance length score, and case suffix scores were found to be higher than the TİGE-II scores of children who had never been exposed to screens. And also, spoken word score, word usage score, word suffix score, using more than one word in a sentence score, average utterance length score, case suffix score, verb suffix score and mixed sentence structure score according to children who started watching screen between 13-24 months, compared to children who started watching screen between 0-12 months were found to be significantly higher.
Conclusion: In our study, it was observed that screen exposure in children negatively affects language and speech development. It is predicted that family physicians questioning the child’s language development, explaining the negative effects of screen exposure, and informing families about spending quality and interactive time with children will contribute to reducing screen exposure.
Amaç: Bebeklik ve erken çocukluk döneminde pek çok faktör dil gelişimini etkilemektedir. Bu çalışmada 16-36 ay arasındaki çocukların ekran maruziyetinin, ailesel bazı sosyodemografik verilerle ilişkisi ve çocuğun dil ve konuşma gelişimi üzerindeki etkisi Türkçe İletişim Gelişimi Envanteri-II (TİGE-II) ile değerlendirilmiştir. Ekran maruziyeti ve maruziyet sürelerinin, çocuktaki dil ve konuşma gelişimine etkisi incelenmiştir.
Yöntem: Çalışma tek merkezli, kesitsel bir çalışmadır. 1 Ekim 2022- 1 Aralık 2022 tarihleri arasında Genel Pediatri Servislerinde takip ve tedavi edilen, çalışmaya katılma kriterlerini karşılayan 90 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Hastaların ve anne-babalarının sosyodemografik verileri ve ekran kullanım özellikleriyle ilgili tarafımızca oluşturulan 25 soruluk anket uygulanmıştır. Çocukların dil gelişimi düzeylerini ölçmek için TİGE-II kullanılmıştır. Veri analizi için SPSS 25.0 paket programı kullanılmıştır ve istatistiksel anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edilmiştir.
Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 25 aydı ve %58,9’u erkek idi. Çocukların %88,9’unun ekranla tanıştığı, ekran kullanılmaya başlanan yaşın çocukların tamamında 2 yaşından önce olduğu ve çocukların %55’inin bir günde bir saatten fazla ekran kullanım süresi olduğu görüldü. Araştırmamızda ekran maruziyeti hiç olmayan çocukların TİGE-II puanlarından söylenen sözcük puanı, ortalama sözce uzunluğu puanı ve durum ekleri puanı daha yüksek bulundu. Ayrıca ekran izlemeye 13-24 ay arasında başlayan çocukların, 0-12 ay arasında izlemeye başlayan çocuklara göre söylenen sözcük puanı, sözcük kullanım puanı, sözcük eki puanı, birden fazla sözcüğü cümle içinde kullanma puanı, ortalama sözce uzunluğu puanı, durum ekleri puanı, fiil ekleri puanı ve karışık cümle yapısı puanı anlamlı olarak daha yüksek bulundu.
Sonuç: Çalışmamızda çocuklardaki ekran maruziyetinin dil ve konuşma gelişimini olumsuz yönde etkilediği görülmüştür. Aile hekimlerinin çocuğun dil gelişimini sorgulaması, ekran maruziyetinin olumsuz etkilerini ailelere anlatması, çocuklarla kaliteli ve etkileşimli vakit geçirme konusunda bilgi vermesinin, ekran maruziyetinin azaltılmasına katkı sağlayacağı düşünülmektedir.